bijpraten

Gisteren kwam mijn zus een dagje. Ik nam de paraplui mee naar het station, om haar droog te laten lopen.
We hadden weer veel bij te praten. Telefoneren is gewoon niet genoeg.
Er was een kippensoepje. Ik had notencrackers gebakken. De kaasboer verkoopt een geitenkaas met kruiden,die mijn zus heerlijk vindt. En ik vind het leuk om haar te verwennen.
Helaas was het deze keer geen weer om buiten te zitten. Integendeel,ik had de waakvlam van de kachel weer aangezet.
Vroeg in de avond zaten we op het station. Merle was mee,om na het vertrek van mijn zus een rondje te lopen. Er kwam een jonge vrouw aan,waar ik regelmatig mee aan de dijk loop. Merle rende op haar af met de gedachten bij een koekje.
 De jonge vrouw kijkt ons aan,we praten en lachen wat en ze zegt "Ik zie het al,jullie zijn zussen. Met dezelfde lach". Mijn zus en ik waren allebei verbaasd. Meestal ziet men dat niet. Zij lijkt meer op mijn moeder en ik op mijn vader. Dan hebben we behalve een paar karaktertrekken ook nog het lachen gemeen.
Het was een gezellige dag.