konijn

 

 

De dierenarts constateerde geen verontrustende dingen bij Merle. Ik heb wel iets geleerd. Dacht ik ,dat niet eten bij diarree goed was, het blijkt, dat de hond juist kleine beetjes had moeten eten. Ik kreeg stop-pillen mee. En de mevrouw wilde voor alle zekerheid de ontlasting controleren op giardia, een parasiet. Die schijnt op de uitlaatplaatsen in het dorp veel voor te komen. Ik wist niet, dat mensen ook besmet kunnen worden. Zelfs via de vacht van de hond.

De pillen en het eten werkten goed. Geen borrelbuik, maar ook geen ontlasting meer gisteren. Nu lukt het me niet , om voor het weekend nog van drie verschillende bolussen een beetje in een potje te doen.Ik laat de test maar zitten. Mocht Merle de komende tijd nog eens diarree krijgen, dan verzamel ik meteen de monsters voor de test. Want bij besmetting met die parasiet komen de klachten terug. Ik denk, dat de hond nu in orde blijft.

Vanochtend bij het fietsen begon Merle ineens te rennen. In de verte zag ik iets liggen. Een grote brul bracht haar weer terug. Het was een dood konijn. Ik moest heel streng zijn en haar af zetten. Na die darmproblemen wil ik niet dat er gesnuffeld wordt of een hap genomen van een misschien ziek konijn.

Gelukkig heb ik altijd een plastic zak bij me. Zorgvuldig deed ik het konijn er in. Op weg naar een vuilnisbak had ik een hond met de snuit bij de zak lopen. Thuis heb ik goed mijn handen gewassen. Ik ben altijd wat huiverig voor dode dieren.