"Ga je naar Sissi kijken?"vroeg mijn man. Alle drie de films waren gisteren op tv. Maar nee,dat is uit een te ver verleden. Bovendien heb ik de films een paar keer gezien.
Toen ik zo'n jaar of twaalf was, draaide de eerste Sissi-film in den Briel. Schitterend vond ik het. Ik was fan van Romy Schneider. In die tijd betekende dat plaatjes sparen en in een schrift plakken. Er werden tijdschriften bij tantes doorgespit, op zoek naar afbeeldingen van Romy .
De tweede film draaide alleen op tweede paasdag. En daar mocht ik van mijn vader niet naar toe. Weer een conflict over godsdienst, dat mijn voornemen versterkte om later dat alles achter me te laten.
De tweede film draaide alleen op tweede paasdag. En daar mocht ik van mijn vader niet naar toe. Weer een conflict over godsdienst, dat mijn voornemen versterkte om later dat alles achter me te laten.
Gelukkig heb ik nog wel het derde deel van het Sissi-verhaal kunnen zien. En ooit een paar jaar later kon ik op tv de gemiste aflevering zien.
Andere films van Romy Schneider zag ik ook. De tranen stonden in mijn ogen bij het eind van "wen die weise Flieder..."Toch hadden ze niet die glans van de mooie kostuumdrama's
De bewondering voor Romy zakte. In de media bleef ik de berichten over haar volgen. Die vrouw heeft het niet gemakkelijk gehad.
Nee, niet makkelijk. Leven volgens de voorschriften. Gemanipuleerd. Leven in die tijd was afzien.
BeantwoordenVerwijderenDan heeft Wim Lex het makkelijker. Die vliegt naar een duur buitenhuis. Gaat naar dure feesten ver weg en ontmoet daar zijn vrouw. In redelijke anonimiteit.
Ik vond ze ook altijd schitterend. Ze heeft inderdaad geen makkelijk leven gehad. En het verlies van haar zoon heeft haar geloof ik voorgoed geknakt.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt