toen en nu

Bladerend door een fotoalbum, kwam ik er een paar van mijn internaat-tijd tegen. Nauwelijks 17 jaar oud begon ik aan mijn opleiding N-XX. Vanuit een klein Brielle naar het grote den Haag. De studie was boeiend, de medeleerlingen aardig. Maar allemaal een paar jaar ouder. Wat heb ik een heimwee gehad in het begin. Ik telde de dagen tot het weer weekend was en ik even "naar huis"kon.

 

 

Ik sloot vriendschap met de oudste uit de groep. We scheelden zes jaar. Hadden het heimwee gemeen, maar ook veel andere eigenschappen. Soms ging ze wel eens met mij mee naar huis. Ruth woonde met haar zus op een paar kamertjes. Daar kwam ik graag, vanwege de gezelligheid.
Meer dan 50 jaar later, kwam er deze week in de ochtend een chat via Facebook. Ruth kon niet slapen. We "spraken" even. Ze had verdriet door het overlijden van een pleegkind. In het weekend bel ik gratis naar Suriname. Dus ging het gesprek gisteren verder. Het is altijd fijn, haar te spreken. Er is in al die jaren eigenlijk niets veranderd. Alleen de afstand.