eindelijk

Gisterenochtend kwam een mailtje. De bril was klaar en kon opgehaald worden. Ik stapte op de eerstvolgende trein, om de multifocale bril en het aparte lees/pc exemplaar te halen.
Maar in de winkel zat er maar één bril, die om te lezen in het zakje. "Oh nee he, niet nog een keer naar Middelburg" was mijn eerste gedachte. De mevrouw begreep, dat ik baalde. Als ik me 20 min kon vermaken, zouden de andere glazen in het montuur gezet worden. Dat deed ik. Bij de boekwinkel hebben ze heerlijke stoelen. Daar heb ik zitten wachten.
Het is genieten en wennen tegelijk. Ik kon de kleine letters van de Happinez goed lezen. Daar liggen nog vier nummers van klaar. Eindelijk keek ik weer journaal op het grote tv scherm. En toen het in de avond kil werd in de tuin, genoot ik van een opgenomen aflevering van Vera.
Ik heb het gevoel weer terug te zijn in mijn normale leven met de dingen, die ik graag doe. Helaas is de lichtstraal bij het kijken naar een lamp gebleven. Ik probeerde het meteen uit met een zaklamp in de donkere kelderkast. Dat moet ik ter sprake brengen bij een volgende controle bij de oogarts. Want als het winter wordt met de koplampen van auto's. dan wordt het wandelen en fietsen er niet veiliger op voor me.
Maar eerst achterstallig leesvoer wegwerken. Een ronde kringloopwinkeltjes gaan doen en kijken naar de waslijst met opgenomen mooie tv programma's. En de uitgestelde inkomstenbelasting invullen.