Regelmatig kom ik in het weekend een mevrouw met twee honden tegen. Na het uitwisselen van hondenbrokjes lopen we soms samen een eindje op. Deze keer was er zomaar ineens een serieus gesprek. Letterlijk over leven en dood. Mooi was dat. Het was stil aan het water op krijsende meeuwen na. De honden speelden en moesten soms even tot de orde geroepen worden. Waarna de draad van het gesprek weer opgenomen werd.
Na een kwartiertje kwamen we mijn vertrouwde hulp tegen. Die twee vrouwen zijn bevriend. Nog een hond er bij en helemaal dolle boel.
Die twee anderen liepen nog verder. Ik fietste terug. Mijn pannenkoekjes stonden op de kachel te warmen. Intussen staat er kippensoep te trekken. Straks komen een nichtje en haar man. Ze durven,met die drukte en kans op files richting kust rijden. Maar ja, daar ben je jong voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten