Tot drie maal toe kwam ik de titel van een boek tegen "een vlecht van heilig gras". Eerst leek het me saai. Maar wat ben ik blij,dat ik het reserveerde bij de bieb. De hele week heb ik regelmatig zitten lezen. Ik werd in het boek gezogen. De schrijfster,een oorspronkelijke Amerikaanse vertelt over haar manier van omgaan met de natuur. Wat een verschil met de Europese houding van gebruiken en uitbuiten. Het respect voor en gelijkwaardig ervaren van alles,wat leeft zouden we weer moeten kunnen voelen. Vervuiling van de aarde zou teruggedraaid kunnen worden. Als ook de gewoonte van dankbaarheid voor alles,wat de aarde geeft en daarvan delen met andere mensen ook normaal werd,in welke wereld zouden we dan kunnen leven. Het mooie is,dat er overal projecten zijn,om de vervuiling terug te dringen en de jonge mensen uit de reservaten weer te verbinden met hun wortels......Afgelopen weken was de serie "ondersteboven van de Amerika's" op tv. Veel van wat ik daar zag,komt uitgebreid terug in dit boek. Ik heb er van geleerd. En het is niet gek,als ik 's ochtends de mussen groet,als ze wachten op wat eten.
O, wow, dat lijkt me een heel mooi boek. Ik ga het ook reserveren!
BeantwoordenVerwijderenJa
BeantwoordenVerwijderenPrachtig mussen groeten. Doet me denken aan +_ 30 jaar geleden dat een troep vrouwtjes fazanten en een mannetje s morgens al vroeg kwamen foerageren in mijn tuin. Het was een heel strenge winter en ik ging er op zondagmorgen extra vroeger mijn bed voor uit. Of liever gezegd ze haalden me er het bed voor uit.😴🙈
Je maakt me heeeeeel nieuwsgierig naar dit boek!
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor de tip!
BeantwoordenVerwijderenWat bijzonder Izerina dat het boek meermaals op je pad kwam en dat het vervolgens ook nog zo'n fijn boek blijkt te zijn!
BeantwoordenVerwijderenMooi, de mussen groeten. Wie groet wie?
BeantwoordenVerwijderen