Er kwam een herinnering bovendrijven. Eind jaren '70 waren we op vakantie in Zweden. Deze keer niet met de motor, maar met de auto. Dus konden we typisch Zweedse zaken meenemen. o.a een pak grote ronde knackebröden met een gat er in. Om het tegen breken te beschermen , hadden we het pak in een grote handdoek gewikkeld.
Terug naar huis passeerden we een kleine grensovergang vlak bij Nijmegen. De douaneambtenaar was ijverig. Waar we vandaan kwamen. En toch maar de achterklep opendoen, zodat hij de bagage kon inspecteren.
Daar lag een groot pak. "Wat is dat?"klonk het nors. Het antwoord "knäckebröd" was niet voldoende. De handdoek moest er af. Pas bij het zien van de verpakking met opschrift was het goed. Gelukkig hoefden we niet ook het papier er af te halen.
Inderdaad dat knäckebröd was lang houdbaar. Smaakte heerlijk en was een leuke herinnering aan een fijne vakantie.
Heerlijk dat echte knäckebröd, zo heel anders dan we hier kunnen krijgen, dat is echt een slap aftreksel.
BeantwoordenVerwijderenLeuk verhaal van die douane !
Fijn weekend, Manon
De kracht van herinneringen!
BeantwoordenVerwijderenBij Ikea koop je nu het originele knäckebröd. Ziet er heel origineel uit. Ook lekker eigen gebakken brood, achter glas wordt dat gebakken.
BeantwoordenVerwijderenOh, Izerina, ik moet je nog een titel van een boek doorgeven n.l. Zoektocht naar het paradijs van Arita Baaijens. Nooit eerder een boek gelezen wat mij zo raakte !
BeantwoordenVerwijderenik genoot ook van dat boek. En was stiekem een beetje jaloers op haar uithoudingsvermogen.
Verwijderen