zonnetje

Terwijl ik vanochtend natregende, dacht ik terug aan het zonnetje van de laatste dagen. Er was een windvrij hoekje in de tuin, waar ik de eerste zonnestralen kon opvangen. Gisteren was het wel fris, maar dik ingepakt lukte het zonnebad wel.
Wat is dan zonlicht van levensbelang. En zo'n plezierig extraatje in de winter. Gelukkig heb ik geen last van somberte, als er dagen lang bewolkt weer is. Maar de zon bij het wakker worden, doet vanzelf glimlachen.

Als het over een half jaar zomer is, zoek ik juist de schaduw op. Ik kan me voorstellen, dat vroeger de zon als een god aanbeden werd. Op een bepaalde manier deed ik dat ook eventjes de afgelopen dagen.