vroeger

Vrijdagavond ging de telefoon. '" Zijn jullie thuis morgen?" Het was een vriendin van heel vroeger. Meer dan 50 jaar geleden studeerden we  en hebben zelfs een jaar samen op een etage gewoond. Ze moest in Zeeland zijn. Het was zeker tien jaar geleden, dat we elkaar zagen.
Door de telefoon klonk haar stem nog net als vroeger. Maar ik besefte, dat bij het openen van de deur, twee 70+ vrouwen elkaar zouden zien. Dat is dan altijd een schok voor me. Omdat mijn binnenkant dat niet zo voelt.
Het was leuk bijpraten tijdens de lunch. Haar man kende ik ook uit die tijd. Ze hadden toen verkering en hij kwam regelmatig langs bij ons. Ondanks dat het contact sporadisch is, verliep ook het gesprek als vroeger. Ik snap, dat we toen voldoende gezamenlijk hadden, om zonder conflicten te kunnen samenwonen.
Lucy had vlak bij ons huis een boom met pruimen gezien. Enorme hoeveelheden op de stoep. "Zullen we er gaan halen? "stelde ze voor. Dat deden we. Helaas kon ik er pas vanochtend een taart van maken. Maar als ik een stuk neem, denk ik meteen weer terug aan een plezierig moment.