Al zo lang hoorde ik over dit boek,zonder het ooit gelezen te hebben. Vorige week kwam de reservering.Maar na een paar hoofdstukken legde ik het boek weg. Zo beklemmend. Het herinnerde me aan de eerste coronajaren. Die waren dan een slap aftreksel van 1984,maar wel met dwang en toezicht. Ik zag weer mijn buren,die vanachter het raam van de voorkamer hun kleinzoon voor het eerst zagen. Dacht aan de vriend in het verpleeghuis,die bijna hele dagen huilde,omdat zijn vrouw niet mocht komen.Zag me weer lopen met een hondenkennis aan de dijk. Gezellig pratend,maar in ganzenpas met afstand, als we de openbare weg naderden. Want een BOA kon een boete geven. Ik hoop echt,dat die tijd niet meer terugkomt. Geen agenda 2030 of 15-min-steden. Geen virus X en Tedros als medisch dictator. Ik ben gaan lezen in het boekje "altijd roomboter".Gewoon een duik in het echte verleden.
Ik weet eigenlijk niet meer of ik dit boek nou gelezen heb of niet... Je herinneringen aan corona treffen me. Dat zijn geen fijne herinneringen. Zelf mis ik soms de rust die corona met zich meebracht....
BeantwoordenVerwijderenDat is nou een boek dat ik ook nooit heb gelezen. Toch zou ik moeiteloos een deel van de inhoud kunnen vertellen. Zo vaak werd en wordt dat boek genoemd.
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ook nog nooit gelezen.
BeantwoordenVerwijderenJa, die coronajaren. Zo bizar als je daar nu op terugkijkt en het is te hopen dat zoiets niet meer terugkomt. Tegen beter weten in, want het zou zomaar kunnen dat er weer zo'n dodelijk virus opduikt of iets anders wat onze levens dusdanig in de greep zal houden.
vrees dat de volgende de vogelgriep pandemie wordt.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je al aan Altijd Roomboter bent begonnen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben Corona geloof olik al vergeten. Natuurlijk hoop ik dat we allemaal fris en fruitig blijven. Maar juist hopen kan teleurstellingen in zich meedragen.
BeantwoordenVerwijderenLaten we het leven maar leven zoals jet komt.
Toen ik met de dood bedreigd werd door mijn ex lon ik bepaalde boeken niet lezen. Ook daar heb ik gelukkig een weg in gevonden. En laat me tot nog toe niet mzo makkelijk meer afschrikken.