Mijn man vond op het zoldertje een doos met oude kinderboekjes. Erik de Noorman,kapitein Rob.Ik moest ineens denken aan een favoriet uit mijn kleutertijd. "Piggelmee en het tovervisje". Nog ken ik een aantal van de rijmpjes uit mijn hoofd. "In het land der blonde duinen en niet heel ver van de zee,woonde eens een dwergenpaartje en dat heette Piggelmee"........ Ik vertelde mijn man het verhaal en bedacht, dat zelfs meer dan 70 jaar geleden hebzucht ook al speelde. Vrouwtje Piggelmee wil steeds weer iets nieuws van het tovervisje hebben en heeft nooit genoeg.Het lijkt een beetje op de koopverslaving van tegenwoordig. Ik hoor mijn kleine buurjongen nog zeggen in het Zeeuws "Mokokeh". Gelukkig ben ik meer zoals Piggelmee. Iets nieuws is leuk,zeker als het niet echt nodig is. Maar er is ook genoeg.
Dat mokokeh heb ik maar even opgezocht, mijn Zeeuws is niet geweldig ;)
BeantwoordenVerwijderenHaha. Ik vond het ook zo leuk. Maar het is een klassieker hé. De vrouw als verleidster die de man in de ellende stort. Wat al begon met Adam en Eva. Er is zelfs een Christelijke mannen groep die Adam in de bosjes heet . Die het daar over hebben. Waarom altijd de schuld en verantwoordelijkheid bij vrouwen gelegd wordt.
BeantwoordenVerwijderenNu denk ik dat er wel heel veel status op te houden koop verslaafde vrouwen zijn die hun man versleten in de ellende hebben laten werken.
Leuk! Ik vond op een gegeven moment de twee piggelmeeboeken integraal digitaal .
BeantwoordenVerwijderenNu even te lui om het op te zoeken, maar erg leuk om weer eens te lezen!
Wat leuk, Izerina! Ik herinner me opeens dat wij vroeger thuis een grammofoonplaatje hadden met het verhaal van Piggelmee. Eindeloos gedraaid. Ik heb het zojuist teruggevonden op YouTube: Piggelmee en het tovervisje, een uitgave van Van Nelle koffie (1971) , voorgelezen door Jos Brink en voorgedragen door Piet Ekel. Jeugdsentiment!
BeantwoordenVerwijderenAh, dat zijn de leukste vondsten! Nostalgie....
BeantwoordenVerwijderenWat leuk ik kon het zo mee opzeggen.
BeantwoordenVerwijderenNiets verandert werkelijk want de mens in zijn geheel verandert niet en alles komt in andere vormen, bewoordingen enzovoort wel weer terug. Daardoor lijkt het altijd snders. Maar het lijden wordt er niet minder door
Verandering is alleen individueel te ervaren in het zelf .....
Daar ga ik over nadenken hihihihi