de mijmerboom

Half december begon de grote kap aan de dijk bij het kanaal. Zware voertuigen met rupsbanden woelden alle gras om en maakten diepe geulen. Omdat het ook veel regende in die tijd , was het een grote glibberige modderbende. Ik ging er niet meer wandelen.
De laatste weken kon je wel weer bovenop lopen. Daar was de grond zo ongelijk, dat ik het nu met mijn slechte zicht niet aandurfde. Maar gisteren zei de buurvrouw, dat er beneden aan het water  weer redelijk te lopen viel.
Na vier maanden wandelde ik weer op mijn favoriete plek. Ik was benieuwd of "mijn mijmerboom" er nog stond. Ja hoor, die was niet gekapt. Daar was ik gewoon blij om.
Wat kan er dan een band zijn met een stukje natuur. Ik zat onder de mijmerboom te genieten. Het voelde gewoon als thuiskomen. Het gras met nu de geur van bieslook. Het water. de bomen. En een hond,die ongestoord kan scharrelen.Vanmiddag weer, heerlijk.