meehelpen

Gisterenavond keek ik naar een youtubefilmpje over een gezin, dat zelfvoorzienend leeft. De kinderen helpen daar allemaal mee. Met de dieren, de tuin en de voeding. De moeder maakte een opmerking, die me aan vroeger deed denken. Dat hun kinderen het gevoel kregen deel uit te maken van een team. Dat hun meehelpen(en zij ook) belangrijk waren.
Bij ons thuis was het ook zo. Ik weet nog, dat ik 10 jarige trots was, als ik op drukke momenten koffie en thee mocht zetten voor alle mensen, die in de zaak werkten. Inderdaad het gevoel mee te helpen met het verdienen van het dagelijks brood.
Ook in het huishouden moesten wij bijspringen. Dat was niet altijd leuk, zeker de afwas niet. Mijn zusje had een typische spijsvertering, die moest op die momenten vaak naar het toilet.
Een leuke klus was tafel dekken. Dan kon je stiekem van de chocoladehagelslag proeven. Ook het eigen bed opmaken en stoffen en zwabberen op de slaapkamer was niet vervelend.
Het allerleukste vond ik nog pakjes wegbrengen. Eerst op de fiets en later op de brommer. Een soort voorstadium van al die bezorgdiensten van tegenwoordig. Bij de kleine winkeliers in de dorpen werd ik vriendelijk ontvangen "Ben jij de dochter van Piet?" Vaak ging ik met een koek en een flesje frisdrank weer verder.
Kijkend naar het filmpje bedacht ik, dat ik koeien melken,tuinieren en broodbakken of fermenteren ook heel leuk gevonden had. Helaas ,het bleef beperkt tot boontjes afhalen voor de weck of appels snijden om te drogen.