begrip

Zestig jaar geleden heb ik les gehad van "het bootje". Een strenge leraar,die in mijn visie vooral sommige meisjes bang maakte. Van kinds af aan had ik gevoel voor eerlijkheid. Was opgevoed met de regel "Je mag alles zeggen,als je het maar netjes en niet kwetsend doet". Dus had ik wel eens een aanvaring met die Boot......Nu woont meneer Boot in de kamer naast mijn tante in het verzorgingshuis. Hij had gevraagd,of ik een keer dag kwam zeggen.Dat deed ik ,toen we dinsdag bij mijn tante waren..... Wat een leuke ontmoeting. Twee gepensioneerde onderwijsmensen hadden een gesprek over o.a. orde houden.Meneer Boot vertelde,dat hij als broekie een verkeerd advies kreeg van zijn directeur "Vriendelijk zijn". Hij werd afgemaakt. Wilde nog één jaar proberen,maar dan op tegenovergestelde wijze. Hij werd heel streng en kreeg klassen met makke schapen......Ineens snapte ik zijn gedrag. Als puber komt het niet bij je op ,dat angst en overleven een oorzaak kunnen zijn van streng gedrag,dat toen bij mij soms licht sadistisch overkwam.Zo was er na zestig jaar nog begrip.Een volgende keer moest ik weer even langskomen. Met plezier,wie had dat ooit gedacht.