woensdag 11 november 2020
genieten
Het blog van Alowieke las ik altijd met veel plezier. En herkende bepaalde visies van haar. Toen ik hoorde,dat er een boek uit kwam,wilde ik dat wel hebben. " Heb ik gelijk een mooi verjaardagscadeautje"zei mijn man. Want het boek kwam rond die tijd uit. Het lezen was genieten en herkennen. Soms zou ik vergeten,dat er nog wel degelijk een groep mensen is met liefde voor alles,wat leeft. De medemens en de natuur. De gastvrijheid van de mensen,waar Alowieke met haar wandelhuis langs kwam,geweldig. Dat las ik ook in boeken van mensen,die in hun eentje lange wandeltochten maakten...........Als ik naar ons stukje straat kijk,is die betrokkenheid en behulpzaamheid hier ook wel een beetje. Meeleven met elkaar. Waar nodig is helpen. En delen,zeker uit eigen tuin. Wat zou het mooi zijn,als er in veel meer buurten zo'n saamhorigheid zou zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja, ik vind haar blogjes ook leuk. Ben benieuwd naar dit boek!
BeantwoordenVerwijderenIk heb de indruk dat er in heel veel straten en buurten aandacht is voor elkaar, kleine dingetjes als elkaar helpen met klusjes of boodschappen, de straat/het portaal schoonmaken, op de kinderen passen, gereedschap uitlenen etc. In het nieuws worden steeds de vreselijke incidenten naar voren geschoven. Zelfs bij regionaal nieuws is er nauwelijks een positief bericht te vinden. Waarom steeds die sensatie?
BeantwoordenVerwijderenEr zijn voor elkaar. Zo simpel eigenlijk maar het schijnt steeds moeilijker te zijn. Fijn dat jij mooie ervaringen hebt. Gelukkig mag ik ook niet mopperen.
BeantwoordenVerwijderenJa, ze zijn er wel, die mensen met een hart. Ze treden alleen niet op de voorgrond. Leuk, ik kende Alowieke niet.
BeantwoordenVerwijderenDit lijkt me een leuk boek. Ik ga het reserveren in de bieb!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk. Ik kende haar niet. Ben haar blog nu gaan lezen. Mooi mens!!!
BeantwoordenVerwijderen