Mijn broer houdt zich bezig met stamboom onderzoek. Ik ben meer van de persoonlijke herinneringen. Als kind vroeg ik vaak "Vertel eens over vroeger?". Zaterdag kreeg ik een mailtje over de voorgeschiedenis van mijn opa. Ik besefte,dat van zijn kant er vroeger weinig verhalen verteld waren. Opa was een vrolijke man,die van een grapje hield. Hij liep vaak te fluiten en had als bijnaam "Willem Fluit".........Van het zakelijke rijtje gegevens over opa,maakte ik meteen een persoonlijk verhaal. Ik was geschrokken. Moeder verloren als 10-jarig kind. Een stiefmoeder gekregen. Op zijn 17-de verloor hij ook zijn vader. De stiefmoeder trouwde met een weduwnaar met 8 kinderen.In gedachte zag ik daar de 17-jarige Willem tussen zitten. .......Met zo'n geschiedenis en dan toch meestal een goed humeur,ik heb er bewondering voor..... Toen ik 16 jaar was, stierf opa .De laatste keer dat ik hem zag,lag hij heel stil met gesloten ogen in bed. "Opa,ik ken nog een goede mop"zei ik. De ogen gingen open en zachtjes klonk "Vertel Izerina". Een voorzichtige glimlach was de reactie.We hadden even plezier. Wat vind ik het nu jammer,dat ik hem vroeger zo weinig naar zijn jeugd gevraagd heb.
Zo mooi verhalen uit de tijd van onze grootouders. Ik heb wel eens wat opgeschreven en bijgefantaseerd over de kindertijd van mijn moeder. Ik zou dat graag vaker doen maar het komt er niet van. https://langgeleden.wordpress.com/
BeantwoordenVerwijderenJa dat heb ik ook. Spijt dat ik niet veel meer heb gevraagd
BeantwoordenVerwijderenJa, jammer is dat. Ik weet zo weinig van mijn grootouders van vaders kant.
BeantwoordenVerwijderenWillem Fluit.. wat een leuke herinnering.
Wat een prachtig verhaal, Izerina. Ontroerend.
BeantwoordenVerwijderenJe opa had geen makkelijke start zeg. Dat is allemaal niet niks. Hopelijk was het een warm gezin met die stiefmoeder en al haar kinderen?
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar, had ik maar......
BeantwoordenVerwijderenDe verhalen zelf vind ik zelf ook mooier dan zo'n stamboom.
BeantwoordenVerwijderenTja, zo gaat dat met gebeurtenissen in je familie in een tijd nog voor je werd geboren. Er zijn foto albums, maar plaatjes vertellen helaas lang niet het hele verhaal dat er soms achter zit Wat mezelf betreft (74 jaar oud) ben ik momenteel druk aan het werk. Dat is dankzij een abonnement op de Amerikaanse website STORYWORTH. Het is weliswaar Engelstalig, maar je kunt ook in een andere taal schrijven. Je kunt voorgestelde vragen beantwoorden, je kunt vragen van bv. je kinderen en kleinkinderen beantwoorden, je kunt zelf vragen of titels bedenken. Er kunnen foto's bijgevoegd worden enz. Ik ben chronogisch aan de gang: achtergrond van overgrootouders, grootouders, wereldgebeurtenissen in hun tijd, achtergrond van mijn ouders, mijn schooljaren in Nederland enz. Je mag 480 bladzijden volschrijven en/of illustreren. Momenteel zit ik in mijn herinneringen uit de jaren 80. Als ik klaar ben dan krijg ik een mooi gedrukt boek. Ik ga ook voor ieder kind nog extra boeken laten drukken. Het wordt een boek waarop ik hoop dat ze zuinig zullen zijn en dat hopelijk nog enkele generaties lang in de familie zal blijven. Voor de zekerheid krijgt iedereen nog een memory stick erbij!
BeantwoordenVerwijderen