afval

Aan de dijk liep een jonge vrouw met haar hondje. Ze had werkhandschoenen aan een een bijna volle vuilniszak bij zich. Ik zag haar bukken, om een stuk plastic op te rapen. We raakten aan de praat. Regelmatig maakte ze een stuk van de uitlaatroute schoon. "Ik ergerde me aan al dat vuil en dan kun je er beter iets aan doen"zei ze.
Dan ben ik met  zo ongeveer één stuk vuil per dag opruimen maar een kleintje. Bovendien pakt Merle plastic flesjes in de bek,die helpt me. De mevrouw had een beagle en dat ras is niet af te richten op vuil rapen.
Wat ik altijd wel opruim, zijn gevaarlijke stukken plastic voor honden. Als ze zoiets binnenkrijgen, kan dat goed mis gaan. Laatst had een andere hond een zachte bal gevonden en kapot gebeten. De plukken synthetische watten lagen in het gras. Een speelmaatje van Merle wilde er al van gaan eten. Gelukkig had ik het zakje,waar ik altijd de natte bal in bewaar.
Zo'n ontmoeting met een bevlogen mens maakt, dat ik vertrouwen heb ik de toekomst. Dat er voldoende jonge mensen zijn met oog  en daden voor het welzijn van de aarde. Ze stimuleerde me, om meer op te ruimen.
Dat kon ik tegen de schemer al in de praktijk brengen. Ik liep maar een klein eindje met de hond. In die 9 uur tussen het opruimen van die mevrouw en mijn wandeling vond ik al weer een chipszak en twee flesjes. Ik ga zo veel mogelijk een plastic zakje meenemen.