afscheid

Gisteren namen we afscheid van een goede bekende. We hadden meegeleefd met de chemo's en de teleurstelling,dat die niet hielpen. In de avond zou de medicatie verhoogd worden en zou hij wegglijden.
Zo moeilijk en vreemd,te weten voor het laatst met iemand te praten. Wij waren niet zo van het zoenen. Maar voor de laatste keer was er een knuffel.
Ondanks het verdriet was er rust en liefde voelbaar. Hij accepteerde het leven en het einde daarvan. Daar kan ik nog iets van leren.
Vanochtend om vijf uur  sliep ik niet meer door mijn rug. Ik besloot er uit te gaan en met Merle te lopen. Ik kwam langs hun huis,waar de lichten brandden. Hoe het ging,wist ik niet In gedachten zei ik : "jongen,waar je ook bent nu, het ga je goed"