koelte

De tuinmevrouw kwam weer. Ik ben zo blij met haar. De wetenschap, dat het best een beetje een bende mag worden. Maar een telefoontje naar I. en de tuin wordt weer fatsoenlijk.
Deze keer was het voortuintje aan de beurt. Tussen de tegels was een lijnenspel van opkomend groen verschenen. Ook de den was, ondanks mijn snoeien te groot voor de zonnezeilen. Met de komende warmte ben ik blij, dat I. de den fatsoeneerde. En de zonnezeilen nu naar beneden kunnen.
Ooit zal die immense boom afgezaagd moeten worden. Qua vorm is het een gedrocht. Maar het idee, dat hij bijna 40 jaar geleden als klein kerstboompje in de kamer stond, vind ik zo leuk. Rond de kerstdagen mogen buren er takken afhalen voor kerststukjes. Ook maakt de boom de inkijk in de kamer minder.
Als de temperatuur weer lager wordt, komt I. nog een keer. Voor de achtertuin. Het allergrootste "onkruid" haal ik zelf wel weg. Ik heb bossen braambes van de vogels gekregen. Ze bloeien mooi wit nu. Maar voor de kleurstof komt en vlekken gaat geven, wordt alles geknipt. Leve de ondergrondse restvuilcontainer bij ons. Daar moet ook het GFT in (milieuonvriendelijk). Niets hoeft heel klein geknipt,  gewoon er in mikken. Morgen in de ochtendkoelte weer.