Mijn hele leven ben ik al nachtblind geweest. Als kind besefte ik het niet. Vriendinnetjes liepen niet tegen een boom aan,als we spelletjes deden in het donker. Als het toen bekend was geweest,had misschien extra vit A geholpen.De laatste hond liet ik altijd heel vroeg uit.Ik merkte in die jaren,dat zien in het donker iets verbeterde.Maar er moest geen tegemoedkomende auto zijn,dan stapte ik even van de fiets.......... Gisterenavond ging ik voor het eerst sinds een jaar weer weg op de fiets in het donker. Dat was wennen. Bij het trapje onder het tunneltje door gebruikte ik mijn voet om het einde van de tree voelen.Uit de verlichte kerk komend,moesten mijn ogen eerst wennen aan de donkere parkeerplaats. Ik heb me voorgenomen volgende winter mijn ochtendrondje regelmatig in het donker te maken.Misschien went het dan weer.
Herkenbaar fenomeen! Ik durf al jaren geen auto meer te rijden als het donker wordt. Mijn ogen kunnen niet (meer?) schakelen tussen de felle koplampen van tegenliggers en daarna weer duisternis. Ben benieuwd of het bij jou gaat wennen!
BeantwoordenVerwijderenIk ben geloof ik niet nachtblind, maar fietsen in het donker doe ik ook zeker niet graag. Dan loop ik liever
BeantwoordenVerwijderenIk dacht altijd dat ik nachtblind was, en vind in het donker zien erg lastig, maar bij mij is het vooral als er tegenliggers zijn met de lampen aan.
BeantwoordenVerwijderenDoe ajb voorzichtig hoor. Vallen is erger. Op onze leeftijd moeten we geen ongelukken maken. Dat telt dubbel aan.
BeantwoordenVerwijderen