herinnerdingen

Regelmatig zie ik dingen, die me aan vriendin Jo herinneren. 8 jaar geleden ontdekte men longkanker. Ze heeft nog een half jaar geleefd. Ik deed de PGB- zaken voor haar. Wat een oerwoud aan soms onzinnige regels.
Gisteren maakte ik pompoensoep. En floepte een herinnering boven. Dat maakte ik ook regelmatig voor haar. Zo ook maisbrood. Toen ze in het ziekenhuis lag voor de chemo's had ze bijna nergens trek in. Maar wel dat maisbrood. Dus ging ik op bezoek met een thermosfles heet water, een zelf gevuld zakje met een goede kwaliteit groene thee en een paar sneden maisbrood. Altijd lekker.
Zo draag ik nog steeds haar truien. Op het eind van haar leven vroeg ze, of ik haar jeans en truien wilde afdragen. Voor haar een prettiger gedachte dan de kringloop. Ik vond het prima.
Jo was een kunstenares. Maakte en exposeerde prachtige mandala's. Al eerder kreeg ik er eentje van haar .In haar laatste weken wilde ze me nog een mandala geven als herinnering. Ik vroeg, of ik haar Boeddhabeeld mocht hebben. Voor mij hoorde dat ook bij haar. Het beeld staat nu in de kamer. Bij het afstoffen denk ik vaak aan al die goede gesprekken, die we hadden.