vernieuwd

De laatste jaren verdwenen er steeds meer winkels uit het dorp. Vooral het hoekje bij het station werd een kale boel. Een café bleek een weetplantage en werd gesloten. De frietboerin werd ernstig ziek en overleed. De zaak ging dicht. Ik heb haar wel gemist deze zomer. Regelmatig zat ze even op het bankje voor haar zaak. En maakten we een praatje, als ik met de hond langs kwam. Een grote klant waren we niet. Maar een enkel keer een ijsje kopen en dan aan de dijk opeten, dat deed ik wel.
Vanmiddag gaat de friteszaak weer open. Ik wacht even de aanbiedings-drukte af en ga dan een frietje halen. Fijn, dat er weer activiteit is daar. En makkelijk bij onverwacht bezoek, dat mee eet.
Zo wacht ik ook met spanning op de opening van een nieuwe Turkse winkel. De enige in het dorp.Niet meer voor vijgen of dadels naar de stad fietsen. Misschien eens een goed stukje lamsvlees. En wie weet, wat nog meer voor lekkernijen.
Ook opende er een zaak in sportkleding. Ooit kocht ik in Frankrijk dunne yogabroeken als pyjama bij een grote sportwinkel. Wie weet verkopen ze die ook daar.