Dat uurtje

Op dit moment lees ik een ouder boek "geniale genen". Het gaat over de opkomst van de epigenetica. Met het daaruit voortvloeiende inzicht,dat gedachten en gevoelens invloed hebben op het aan-en uitzetten van genen. Het boek sluit aan bij een interview van Pierre Capel van een paar weken geleden. Hij vertelde over de nadelige invloed van de al maanden lang durende angst( bij sommige mensen en vooral kinderen). Wat die gevoelens en gedachten doen met je gezondheid en vooral het immuunsysteem. Hij meende,dat nog langer durende stress zodanige beschadigingen kon veroorzaken,dat die doorgegeven worden aan de volgende generatie. In de loop der jaren ben ik me redelijk bewust geworden van negatieve gedachten en daaruit voortvloeiende gevoelens. Soms is zien daarvan genoeg om ze te laten verdwijnen. Maar af en toe heb ik een "zwart uurtje". Rond vijf uur wakker en niet meer kunnen slapen. Dan komen ze aangemarcheerd,de zorgen en negatieve gedachten. Ik moet dat leger gewoon over me heen laten komen,iets anders helpt niet. Het wondelijke is,als ik dan nog een tijdje slaap word ik wakker in mijn gewone humeur.