eindelijk

Vorige week was ik naar het uitleenpunt voor boeken gegaan. Eén keer per week voor twee uur open en een afspraak maken. Ik had van te voren boeken uit Middelburg gereserveerd en verheugde me er op. Toen ik er kwam, was er een aardige vrijwilligster. Maar die mevrouw wist niet,hoe ze boeken van buiten moest inboeken.Ze wist ook niet,hoe lang de gereserveerde boeken hier bleven liggen. Maar wel,dat er de week daarna een andere vrijwilligster zou zijn.Ik belde de hoofdbieb met de vraag mijn reserveringen nog in het dorp te laten liggen. Dus was ik gisteren benieuwd of het allemaal zou lukken met de gereserveerde boeken.Met het idee"gaat het weer mis"dan begin ik er niet meer aan". Maar ook deze mevrouw kreeg het niet voor elkaar, om die boeken "binnen te halen". Ik had haar verteld,wat er eerder was gebeurd. Dit was een mevrouw met een creatieve oplossing "Ik maak een foto van uw boeken,kaart en een briefje over het niet inboeken. Dat stuur ik naar Middelburg en daar moeten ze het maar uitzoeken" Geweldig zoiets. Ik vroeg haar,of de openingstijden weer als vanouds gingen worden. Maar nee,de corona he! Ze vond zelfs,dat niet iedereen voldoende afstand hield. Ik adviseerde haar zoveel mogelijk bij de deuropening te blijven. De rest van die ruimte is bedompt en valt niet te ventileren. Ze vertelde,dat ze het dragen van een mondkapje overwoog. Ik hoop,dat het allemaal goed gaat met die uitleen. En ook het verzorgingshuis zelf openblijft. Voorlopig zit ik te genieten van een boek,dat ik al lang had willen herlezen. En er liggen er nog twee.