maandag 7 september 2020
oordeel
Zaterdag was er weer vrouwengroep. Het gesprek ging op een moment over oordelen en vooral VERoordelen. De dames,die hun partner verloren hadden,konden schrijnende voorbeelden vertellen.
Weer plezier maken leverde commentaar op. Maar te lang huilen,dan moest je ook flinker zijn. Het was verbijsterend,wat er aan opmerkingen gelanceerd werden richting mensen,die het toch al zo moeilijk hadden.
Waarom spreken zoveel mensen hun oordeel uit? Zonder te letten op de ontvanger van hun vaak botte opmerking. Ik oordeel ook wel eens,maar alleen in gedachten. Ook niet zo netjes natuurlijk.Is het zo belangrijk,dat iedereen zich gedraagt volgens jouw normen? Geeft dat veiligheid?
Ik zie soms gedrag,dat me verwonderd. Bij een goede bekende vraag ik dan naar het waarom. Daar kan ik uiteindelijk van leren. En ik hoef de hele wereld niet te begrijpen.Vroeger zei mijn vader "Neem een flink stuk zeep,maak je rug glad en laat alles er af glijden".Maar men heeft de nare opmerking wel moeten aanhoren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja dat is een goed leefpunt. Soms maak je al een opmerking voor je er erg in hebt. Dan zit het zo ingebakken. Ik probeer daar ook heel aandachtig mee om te gaan en daardoor te leren luisteren in plaats van oordelen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben heel voorzichtig met oordelen en zal het ook niet snel uiten .Eerst goed nadenken over het waarom iemand iets doet of zegt
BeantwoordenVerwijderenIk ben bang dat ik het ook doe, zonder dat ik er erg in heb. Ik probeer het natuurlijk niet te doen. En zeker niet te uiten. Vreselijk, die verhalen van die vrouwen. Ik merk nu met mijn knie, dat ineens heel makkelijk geoordeeld wordt wat 'het beste' voor me is.
BeantwoordenVerwijderenEen mooi advies van je vader. Maar inderdaad, woorden kunnen desondanks toch bezeren.
BeantwoordenVerwijderenJa, oordelen doe je vaak zo snel, al voordat je het zelf door hebt. Een opmerking kan je nog wel inslikken, maar om het ook in gedachten niet meer te doen, dat is pas echt moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenIn het boek van Fredriksson zegt Maria Magdalena:'Je moet je eigen angst en je egoisme herkennen, en jezelf vergeven. Als je jezelf vergeeft, is het niet meer nodig om de schuld op een ander te schuiven' Want dat zit er vaak achter, achter al dat oordelen en geroddel. :-)
ook toevallig,dat boek las ik vorige week voor de vierde keer.
Verwijderen