op bezoek

Maanden lang was ik niet bij een vriend in een verpleeghuis op bezoek geweest. Iedere keer las ik in de krant van coronabesmettingen in de zorg en bleef voorzichtig. Ook al is die vriend zelf niet ziek geweest. Maar gisteren ging ik weer....... In die tijd was hij echt achteruitgegaan en praatte nog slechter. Maar had een truukje bedacht om een woord te spellen. Dan kon ik terug vragen "bedoel je.....?".Naast zijn normale klachten had hij nu ook kiespijn. Een ontsteking volgens een tandarts,die langsgeweest was.De verzorgster vertelde,dat eind van de middag het antibioticum zou komen......Ik moest er weer aan wennen om door zijn buitenkant heen te kijken. En contact te hebben met dat stuk vriend,zoals hij altijd was.Dat lukte. Maar hij vergeet meer en moet steeds huilen. Dan blijven er minder "veilige"gespreksonderwerpen over. Ik zal weer wat vaker op bezoek gaan en dan maar een korte tijd. Dat communiceert het gemakkelijkst.