moedige mensen

Een paar weken geleden zag ik een interview met Shohreh Feshtali. Een vrouw,die uit Iran vluchtte op haar 23-ste. In het boek beschrijft ze haar vroege zorgeloze kindertijd onder het regiem van de sjah.En de enorme veranderingen tijdens de regering van de ayatollah's. Een voor ons onvoorstelbaar leven in onvrijheid met afschuwelijke straffen. De leerlingen moesten regelmatig openbare straffen van zweepslagen en ook ophanging meemaken.En daar geestelijk gezond bij blijven........In het boek beschrijft ze haar leven als opstandige puber,die via allerlei slinkse leugens toch naar muziek kan luisteren,jongens ontmoet en naar feestjes gaat. In de wetenschap,dat ontdekking de dood kan betekenen. Ze wordt verliefd en door vele leugentjes op school en tegen haar ouders en hulp van vriendinnen kan ze haar vriend af en toe ontmoeten........Tijdens het lezen dacht ik aan de depressieve jongeren tijdens de lockdown. Jammer dat die dit boek niet lezen. Het zou hun misschien moed geven om op een goede manier verder te gaan met hun leven.