Piggelmee

Vanochtend zag ik een meisje met haar Nijntjespop dicht tegen zich aangeklemd. Wat is dat konijntje van Bruna toch een tijdloos figuurtje. Ik dacht aan mijn eigen kleutertijd. Dat was voor Nijntje. Met de prentenboeken van Piggelmee. Nog kan ik de eerste versjes opzeggen "In het land der blonde duinen en niet heel ver van de zee...." De huidige maatschappij met zijn vele consumeren lijkt wel een moderne versie van dat oude sprookje. Had Piggelmee een tovervisje,waar hij de wensen van zijn ontevreden vrouw neerlegde, wij hebben (internet)winkels vol artikelen,die wel of niet echt nodig zijn.Helaas lijkt een deel van de consumenten op vrouwtje Piggelmee en heeft nooit genoeg. Daar waar het tovervisje het echtpaar Piggelmee voor hun eindeloze hebberigheid straft en hun mooie huis met al die spulletjes wegneemt,stevenen wij op een aarde af,die niet voor eeuwig grondstoffen heeft. Hoewel het huidige tovervisje heeft hulp van haaien. Die maatregelen bedenken om b.v via een CO-2 budget de consumptie af te remmen.Wat mij betreft mogen we net als Piggelmee gewoon terug naar een simpel leven.