donker

Hoewel er bewolking was,leek de hemel toch lichter door de supermaan. Dat fietste wat makkelijker. Gelukkig kom ik in de ochtend niet veel tegenliggers tegen. Want juist dat felle licht en daarna de donkerte is het probleem bij nachtblindheid. De aanpassing gaat traag.
In de ochtend zijn ook mijn ogen "uitgeslapen"En kan ik beter zien dan in de avond. Altijd neem ik een zaklampje mee. Want Merle heeft de gewoonte om juist in een donker hoekje haar behoefte te doen. Met de zaklamp zie ik,wat ik op moet ruimen.
De zwarte hond zie ik ook niet bij de ochtendrondes in deze tijd van het jaar. Een knipperlichtje maakt haar zichtbaarder. En het getingel van penning en naamplaatje laat me weten,dat ze in de buurt is. Wel een verschil met een besneeuwde straat.
Fietsers zonder licht zijn een probleem. Vooral die met donkere jas en capuchon. Ik zie ze te laat en moet soms plotseling hard remmen. Ook de norse krantenman is op donkere straatstukken  iemand om rekening mee te houden. Merle gaat in de verdediging,als ze hem ziet. Haar zware blaf zou de mensen uit de straat wakker maken.Ik weet,waar en hoe vroeg ik hem verwachten kan. Om dan snel een zijstraat in te fietsen. De krantenmevrouw wordt vriendelijk begroet.
De mop van het konijn,dat wortels eet en geen bril draagt is deels waarheid. Vitamine A kan helpen bij nachtblindheid. Ik krijg het voldoende binnen. En zal het in de winter moeten doen met het zicht,dat ik heb.