Gisteren bij de kapper hoorde ik een radio-reclame over milieuvriendelijke maatregelen,die men zelf kan nemen. Ik dacht aan mijn jeugd. Toen bestond het begrip "milieu"niet op die manier. Mijn moeder kocht wekelijks haar groenten bij de langsrijdende groenboer. Ik zat als peuter op de stoep naar dat grote paard te kijken. Alles ging in een grote mand. Bij het schoonmaken van b.v bloemkool kwamen er wel eens wormpjes uit..... Mijn vader kocht elk najaar een grote hoeveelheid aardappels voor de hele winter. Daar werd wel giftig poeder op gestrooid. Ook een paar kratten appels werden op de zolder gelegd. Mijn oma droogde appeltjes.In de zomer zei de slager,als ik boodschappen deed voor mijn moeder "Meteen naar huis gaan meisje,het is nu te warm om vlees lang ongebraden te houden."....... In de winter brandde de kolenkachel en ja met mistig weer rook je dat buiten. Kleding werd soms geruild met familie. De was droogde buiten of aan lijnen hoog in de keuken. Een snoepje kregen we drie keer per dag en een ijsje was een uitzondering.Gewassen werden we aan het aanrecht en één keer per week in de teil,alle drie in hetzelfde water.Kleding,behalve de onderbroek werd een week lang gedragen......Handelingen,die toen vanzelfsprekend waren,worden nu als milieuvriendelijk gepropagandeerd.
Heel erg herkenbaar. De schillenboer, de voddenboer met paard en wagen. Ook de bakker en de melkboer die nog langskwamen.
BeantwoordenVerwijderenJa, de melkboer en de bakker herinner ik me. Ook de schillenboer. En de kolenkachel. En later kwam er soms een ijsboer de straat in, met een bel. Mijn vader was er altijd als de kippen bij, want hij was dol op ijs. Leuke herinneringen!
BeantwoordenVerwijderenDat van die aardapoels en appels voor de winter herinner ik ne niet. Wel dat er kolen werden gebracht. In het kolenhok
BeantwoordenVerwijderenO wat leuk en wat een herinneringen roep je op. Heerlijk
BeantwoordenVerwijderenMooie terugblik. Kolenkachel!! De verschrikking, nee, dan Timmermans en consorten. Het Milieu voor in de mond, maar er wordt meer en meer gereisd met het vliegtuig. Ik heb meer het idee, dat de burgers de problemen op mag lossen.
BeantwoordenVerwijderenNiet alles was toen ze milieuvriendelijk als dat het lijkt hoor. De vader van mijn man had land voor groenten, ik heb gehoord welk gif er verspreidt werd om alles goed te laten groeien. Dat was toen heel gewoon.
BeantwoordenVerwijderenMelkboer aan de deur ken ik nog, melk in flessen en dat mijn moeder een mud aardappelen opdeed (leuke uitdrukking; die kennen mijn kinderen echt niet). En ja, daar strooide ze inderdaad poeder (vergif neem ik aan) overheen om uitlopers te voorkomen.
BeantwoordenVerwijderenOok heel vroeger nog herinneringen aan een kolenkit. Wassen in het lavet, brood halen bij de bakker, in een papieren zak ging dat mee naar huis, brood nog warm en ongesneden en heerlijk om dan te eten. Als jong kind werd ik er alleen op uitgestuurd om even brood te halen, ook dat kon in die tijd gewoon. Maar weinig in plastic verpakt in die tijd (eind jaren 60), maar men had ook minder opties (koelkasten en diepvrieskisten) om zaken langer te bewaren. En in die tijd minder grote variatie in aanbod.
De consument eist dat er veel keuze is, dan is de consequentie ook dat dit een prijs heeft. En dan bedoel ik niet wat je afrekent bij de kassa.
Heel herkenbaar allemaal. Bij het appartementen complex waar mijn zoon sinds kort woont, komt 3 x per week een man met een bakfiets keukenafval ophalen. Een moderne schillenboer. Erg leuk want er ontstaan spontaan ook nog eens gesprekken met je buren die je anders nooit ziet.
BeantwoordenVerwijderenWe woonden middel in Amsterdam, het huidige Spiegelkwartier. Geen buitenruimte, was werd op zolder gehangen.
BeantwoordenVerwijderenIn de straat zaten alle winkels sommige zelfs dubbel en toch kwamen ze ook nog aan de deur.
En eenmaal per week de pensboer voor de hond dat stonk behoorlijk