De chiropractor testte voor de tweede keer mijn brillenglazen. Geen verstijving van de nekspieren op een kleinigheidje na. Het overgangsgebied tussen ver af en dichtbij kijken geeft disbalans. Mijn brein kan eigenlijk niet tegen varifocus glazen. Gelukkig is het een korte spierspanning en dan herstelt de nek zich weer.
De allerbeste oplossing zou zijn om opnieuw een bril te nemen voor alleen in de verste kijken. Maar dat wordt me te duur. Ik vroeg aan de chiropractor of het iets laten zakken van mijn bril zou helpen. Dan keek ik in de verte echt door het bovenste deel. Dat was ook een optie,dus mijn bril komt wijsgerig wat lager op mijn neus.
En nu voor het lezen een hele bril in het leesgedeelte. Ik kan niet wachten, om nog gemakkelijker en langer in een boek te duiken.
afbeelding van internet.
Dat is een simpele oplossing, gewoon de bril wat lager. En het staat inderdaad wijsgerig denk ik : )
BeantwoordenVerwijderenWat lastig is dat om dat goed te krijgen, zeg. Ik zie op tegen varifocus, dus ik heb het nog niet gedaan.
BeantwoordenVerwijderenhopelijk gaat het nu beter!
BeantwoordenVerwijderenIk had eerst "maantjes" en later varifocus, al vanaf kort na mijn 40e. Zou het lezen makkelijker en minder vermoeiend maken... na drie maanden zat ik bij de fysiotherapeut, want krant lezen met je hoofd in de nek (om door de maantjes te kunnen kijken) was een bron van ellende. Sindsdien altijd een vol-glas leesbril erbij gehad, voor lezen en computer, en ergens rond mijn 70e die varifocus er helemaal uitgegooid!
BeantwoordenVerwijderenMoet wel zeggen, dat ik prima kan lezen (zonder enige bril) met de lektuur op 15 of 20 cm van mijn ogen. Heerlijk voor lezen-in-bed, ook handig in de trein en zo.
ik heb 3 weken moeten wennen aan de varifocus, ik zou niet meer zonder willen :)
BeantwoordenVerwijderenDuikse!
BeantwoordenVerwijderen