vroeg

Het was een lastige tijd van wakker worden.  Zo van "Nog even terug naar bed?" Ik besloot met de hond te fietsen en daarna nog te gaan slapen. Het was winters donker. Fietslichten aan en een rondje door het dorp. Want aan het water zijn geen lantaarns.

Het is een apart gevoel, zo vroeg op straat te zijn. Ik moet oppassen voor loslopende katten en mannen. Op de eerste wordt gejaagd en tegen de tweede geblaft bij een onveilige uitstraling. Dan moet ik Merle echt naast de fiets houden. Gelukkig zei de enige wandelende man vriendelijk "goedemorgen". Dat was goed.
Langs de donkere gevels fietsend denkt ik dan aan al die mensen, die daar achter liggen te slapen(of woelen). Als ze wakker worden beginnen ze elk met hun eigen gevoel en op eigen manier aan de nieuwe dag. Technisch gezien is het een prestatie. In korte tijd gebruiken zoveel mensen gas, elektrisch en water. Als vanzelfsprekend wordt dat geleverd. We zouden vreemd opkijken, als die voorzieningen het af lieten weten.
Thuis kreeg Merle iets lekkers, vlees van een schenkel. Ik nam een ontbijt

. De warmte daarvan maakte, dat ik nog heerlijk een uurtje heb liggen soezen.