kerstmis

In de vroege ochtendstilte reed ik langs de grote kerstboom. En dacht aan de kerstvieringen van de zondagschool uit mijn jeugd. Dat was voor een jong kind betoverend.
Het kleine kerkje was versierd. Naast de preekstoel stond een grote kerstboom. Er brandden zelfs echte kaarsjes in de boom en op de kerkbanken. Brandgevaarlijk eigenlijk.
Ik herinner me nog een viering ingeklemd tussen mijn oma en haar zus. Lekker warm en ik kreeg van twee kanten pepermuntjes toegestopt. Het hoogtepunt van het feest was "het verhaal". Een meneer kon geweldig vertellen en had elk jaar weer een ander kerstverhaal. Eigenlijk wat nu de kerstfilms zijn.
Het kerkje had een mooi orgel. Het zingen van de grote groep mensen klonk prachtig en gaf een gevoel van saamhorigheid. Als een bijzonder cadeau kreeg elk kind aan het einde van de dienst een mandarijn. Een vrucht die bij ons zelden gekocht werd.
Dan stapte je de kerkdeur uit de donkere straat in. Ik herinner me nog een keer, dat er een klein laagje sneeuw gevallen was. Wat was er toch veel om je over te verwonderen op die leeftijd. Dat moeten we nu ook niet vergeten.
Iedereen goede kerstdagen gewenst. Gevierd op eigen wijze.